Bisan Owda (Gaza)

31 oktober 2025

Jeugd en studies

Bisan Owda werd geboren op 25 augustus 1998 in de stad Beit Hanoun, in het noorden van de Gazastrook. Haar grootouders waren boeren, haar vader werkte als ingenieur en haar moeder studeerde toen aan de universiteit en zou later lerares Engels worden op een van de UNRWA-scholen.

Bisan heeft zelf op de UNRWA-scholen gezeten, zowel in het basis- als in het voortgezet onderwijs. Haar cijfers waren uitstekend. Vanaf jonge leeftijd was ze actief betrokken bij de schoolradio en buitenschoolse activiteiten.

In 2014, toen ze net in de tiende klas zat op de Beit Hanoun High School, verhuisde ze naar de Bashir Al-Rayes Secondary School for Girls in Gaza-Stad, in de wijk Al-Rimal. Haar familie was tot verhuizen gedwongen vanwege de verwoesting van hun huis in Beit Hanoun tijdens de Israëlische agressie in de Gazastrook in 2014.

Ze studeerde in 2016 af aan de middelbare school en droomde ervan astrofysica te studeren, maar door de belegering van de Gazastrook en de sluiting van de grensovergangen kon ze niet reizen. Ze studeerde dan maar bedrijfskunde aan de Al-Azhar Universiteit in Gaza in de hoop dat ze in de komende jaren zou kunnen reizen, maar dat lukte niet. In 2020 studeerde ze af aan de universiteit met als hoofdvak bedrijfskunde.

Na haar studie werkte Bisan met jongeren en adolescenten als trainer rond sociale vaardigheden, het opkomen voor zichzelf en gender. Daarnaast creëerde ze digitale content, wat later voor altijd een keerpunt in haar leven zou worden. Ze beoefent veel hobby's, waaronder basketbal bij de Gaza Sports Club, maar de belangrijkste zijn lezen en het bestuderen van de geschiedenis.

Ze is er van overtuigd dat wie meer weet, meer kan doen. omdat ze opgegroeid is op de boerderij van haar grootvader, houdt ze van het platteland en heeft ze ook wat kennis van landbouw.

Op 14-jarige leeftijd begon Bisan in 2012 als vrijwilliger met gemeenschapswerk, zij werkte mee aan het recycleren van afval en andere milieu-gerelateerde activiteiten in de stad. Daarna breidde ze haar vrijwillige engagement uit naar verschillende sectoren om de positieve verandering teweeg te brengen die de maatschappij nodig heeft.

In 2018 was ze 1 van de oprichters van ‘Ele Elna Elak’ (What we own, you own…/ wat wij bezitten, is van jou…) op, een vrijwilligersteam van jongeren om gemarginaliseerde gezinnen in de Gazastrook te helpen. Ele Elna Elak werkte aan verschillende projecten voor voedsel- en kledingdistributie. Zo konden ze duizenden gezinnen helpen. Maar na 7 oktober 2023 veranderde alles.

Het Israëlische leger verwoestte de infrastructuur, inclusief huizen en instellingen in Gaza, en de al catastrofale humanitaire situatie verslechterde nog meer. Op dat moment werd besloten om de campagne "Ele Elna Elak" nieuw leven in te blazen, vooral met een focus op water. Water is iets waar gezinnen niet zonder kunnen. Vaak komt het neer op overleven met het vervuilde water dat ze kunnen krijgen. Dit doordat het Israëlische leger de meeste grondwaterputten en ontziltingsinstallaties heeft verwoest en omdat 1,9 miljoen mensen ontheemd zijn, in tenten en zonder enige infrastructuur leven.

bisan2

Sinds de opstart in maart 2024 tot september 2025, is de campagne er in geslaagd om zonder onderbreking dagelijks gratis drinkwater uit te delen over de hele Gazastrook, en dit met de hulp en donaties van mensen van over de hele wereld. Ook jonge vrijwilligers in Gaza helpen hieraan mee, ondanks het verlies van hun huizen en bezittingen, de vermoeidheid en de honger.

De documentairemaakster wordt oorlogsverslaggeefster

Bisan begon in 2018 met documenteren over het dagelijks leven in de Gazastrook. In 2021 lanceerde ze één van haar meest gekoesterde creaties “Hakawatya”, een serie reportages waarin ze een moderne Hakawati wordt, geïnspireerd door de oude Arabische traditie van mondelinge verhalen. Met elke vertelling - over cultuur, erfgoed, geschiedenis en het dagelijks leven in de Gazastrook - blaast ze de geschiedenis van haar volk nieuw leven in. Bisan's Hakawatya resoneert met een publiek van alle leeftijden, overbrugt de kloof tussen het verleden en het heden en wekt een gevoel van culturele trots op.

Ze produceerde meer dan 30 afleveringen, zowel in eigen beheer als in samenwerking met Arabische en Palestijnse satellietzenders. In haar documentaires beschrijft ze het Gaza van vóór de vernietiging van oktober 2023.

Haar werk heeft zich - sedert de start van het conflict op 7 oktober 2023 - ontwikkeld tot het permanente documenteren - van de genocide in de Gazastrook. . Bisan start veel van haar posts op social media met “It's Bisan From Gaza – and I'm Still Alive”

bisan3

Als journaliste en als documentairemaakster heeft Bisan de afgelopen 24 maanden aan meer dan 1000 nieuws- en mediaberichten gewerkt, waarvan er ongeveer 40 zijn opgenomen in de categorie korte documentaires, in samenwerking met Al ArabyTV en Al Jazeera. Ze gaf tientallen interviews op verschillende internationale televisiezenders en in kranten.

Ze ontving in 2024 de prestigieuze Peabody Award voor haar journalistieke werk. Voor haar documentaire “It's Bisan From Gaza – and I'm Still Alive” ontving ze de News and Documentary Emmy Award en de Edward R. Murrow Award. Haar journalistiek stuk over een dag in het leven van het Al Shifa-ziekenhuis tijdens de aanvallen op het ziekenhuis werd bekroond in de categorie Outstanding Hard News Feature Story.

Momenteel werkt ze aan de productie van verschillende korte en lange documentairefilms die het lijden van het Palestijnse volk in de Gazastrook documenteren en beschrijven, waaronder bombardementen, verlies, ontheemding, honger en instabiliteit. Met deze documentaires wil ze haar volk en volkeren over de hele wereld die soortgelijke crisissituaties meemaken helpen.

Haar documentaires behandelen diverse thema’s van de Palestijnse samenleving: vrouwen, kinderen, gewonden, ontheemding, werk, armoede, hongersnood en verlies. Sommige van de films zullen waarschijnlijk worden vertoond op festivals zoals het Toronto Film Festival en het Cannes Film Festival, naast het Red Sea Film Festival en het Cairo Film Festival, in 2026. Sommige films bevinden zich nog in de postproductiefase.

Opzet is om het narratief te veranderen, gerechtigheid te zoeken en de rechten van het Palestijnse volk te herstellen. Het heeft ook tot doel de waarheid bloot te leggen en deze aan de wereld te tonen.

Heel concreet trekt Bisan er dag na dag met haar handcamera op uit om de gruwel die zich in Gaza afspeelt te filmen. Omdat beelden soms meer zeggen dan woorden een aantal voorbeelden:

https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?q=bisan+owda+filmpjes&&mid=FCFC8AC6770A9E7F7D04FCFC8AC6770A9E7F7D04&FORM=VAMGZC

Bing Video's

https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?q=bisan+owda+filmpjes&&mid=220C47EF9C62310B8A9D220C47EF9C62310B8A9D&FORM=VAMGZC

Ook na het staakt-het-vuren van 9 oktober 2025 blijft Bisan filmen, blijft ze tonen hoe de Gazanen terug willen naar hun (t)huis, hoe moeilijk ook,….

It’s Bisan From Gaza, And Israel Even Took Our Rubble - YouTube

Humanitair werk

Naast het getuigen over wat er in Gaza dag in dag uit gebeurt, heeft Bisan de afgelopen twee jaar haar inspanningen inzake hulpverlening en humanitaire hulp kunnen intensiveren. Dit werk is erop gericht om tegemoet te komen aan een aantal behoeften van Palestijnen in de Gazastrook, die tijdens de genocide alles hebben verloren en lijden onder ernstige en dodelijke armoede en honger.

De organisatie, “Ele Elna Elak”, levert sinds maart 2024, dagelijks 30 tot 60 kubieke meter gratis drinkwater in meer dan tien kampen voor ontheemden, zonder onderbreking, ondanks de bombardementen, bedreigingen en barre omstandigheden waaronder de vrijwilligers lijden. Het team organiseert ook twee keer per maand recreatieve activiteiten voor kinderen in ontheemdenkampen, waaronder activiteiten zoals tekenen, zingen, dansen, sporten, wedstrijden en groeps- en individuele luistersessies.

In november 2024 heeft “Ele Elna Elak” een basisschool geopend met de naam “Freedom School”, in het gebied “Mawasi Rafah” in het zuiden van de Gazastrook. Daar leven duizenden ontheemde gezinnen uit de hele Gazastrook in tenten en is een groot gebrek aan middelen en infrastructuur, waaronder scholen. Het onderwijs is verstoord en scholen zijn onderkomens geworden voor gezinnen die hun huis zijn kwijtgeraakt, waarvan er sinds oktober 2023 duizenden zijn verwoest. Het lot van kinderen in Gaza is dus de straat geworden, op zoek naar werk, drinkwater en voedsel, terwijl het analfabetisme in de Gazastrook vóór de genocide 0% was.

Omdat kinderen in feite opgroeien zonder een veilige plek, zonder te leren schrijven, zonder basiskennis van wetenschappen of andere zachte vaardigheden zoals teamwork, zelfdiscipline of zelfs ethiek zoals eerlijkheid, integriteit en respect voor anderen, heeft Bisan samen met het team van “Ele Elna Elak” een school geopend in dit specifieke gebied. Er wordt les gegeven volgens het Palestijnse leerplan en zo creëert de organisatie een veilige plek voor kinderen om te sporten en artistieke activiteiten te beoefenen, zoals dansen, zingen en tekenen, en zelfs levensvaardigheden, waaronder ook landbouwlessen. Het bouwen van een school in dat gebied was een grote uitdaging vanwege de schaarste aan benodigde bouwmaterialen, zoals hout, aluminium panelen en zelfs kantoorbenodigdheden. Ele Elna Elak moest ook gekwalificeerde leraren aannemen en de veiligheid van de kinderen garanderen, vooral omdat er in de Gazastrook geen veilige locaties meer zijn, zelfs niet voor hulporganisaties en humanitaire organisaties, behalve voor enkele organisaties die internationale humanitaire hulpverleners kunnen huisvesten. Daarom is een stuk grond gezocht in de buurt van het veldhospitaal van het Rode Kruis en is de school gebouwd met wat beschikbaar was aan hout en aluminium panelen, en dit met aandacht voor goede ventilatie, verlichting, veiligheid en hygiëne.

Er kwamen vier klaslokalen met een capaciteit van 30 leerlingen, naast een open klaslokaal (het landbouwlokaal). Daarnaast ook twee toiletten, een lerarenkamer en een kleine keuken voor het bereiden van snacks, gezien het voedseltekort in de Gazastrook. Er werd een veldkliniek gebouwd in samenwerking met de medische stichting “Glia” en een speelplaats voor buitenactiviteiten.

Door de samenwerking met enkele medewerkers van het Ministerie van Onderwijs die tijdens de noodsituatie nog steeds dienst hadden, mochten ze ook toetsen afnemen en certificaten uitreiken. Ongeveer 240 kinderen konden hun schooljaar afmaken en leerden lezen, schrijven en basiswetenschappen, waaronder Arabisch, Engels en wiskunde. Daarnaast waren er tientallen fysieke lessen en groepsactiviteiten, waar ook gevoelens van angst en woede aan bod kunnen komen.

De organisatie heeft ook een waterontziltingsinstallatie gebouwd met een capaciteit van 100 kubieke meter drinkwater per dag, in het rampgebied Beit Hanoun in het noorden van de Gazastrook, dat in januari 2025 werd verwoest. De bewoners keerden na meer dan een jaar ontheemding terug tijdens het twee maanden durende staakt-het-vuren en leefden in tenten en op het puin van hun huizen zonder enige basisbehoeften. De bouw duurde ongeveer twee maanden en op 18 maart 2025 was de installatie voltooid. Ondanks de evacuatie van het gebied rond Beit Hanoun en de verwoesting van het waterstation, dat slechts een paar dagen in bedrijf was en bedoeld was om in de drinkwaterbehoeften van Beit Hanoun, Jabalia en Beit Lahia te voorzien, veerdeelt Ele Elna Elak nog steeds water naar tien ontheemdenkampen in Gaza-stad, dat wordt aangekocht bij stations die nog actief zijn. Het is angstaanjagend dat tienduizenden mensen elke dag afhankelijk zijn van deze organisatie voor hun watervoorziening.!

Maar Bisan prijst zich gelukkig dat ze een geweldig team aan haar zijde heeft en dat zich zo inzet voor de burgers in Gaza.

Internationale samenwerking

In het verleden tot slot heeft Bisan met verschillende organisaties aan verschillende onderwepen meegewerkt. Zo heeft ze zich als lid van het Youth Gender Innovation Agora Forum van UN Women ingezet voor gendergelijkheid. Ze heeft met de Europese Unie samengewerkt op het gebied van klimaatverandering en is EU-goodwillambassadeur. Owda werkt ook voor het Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties (UNFPA).